Będzie rybka, drugi, tempera żółtkowa na płótnie, 180 x 240, 2007

DIORAMA „Diorama. Palaeoloxodon antiquus”

[Kliknij i dowiedz się więcej](https://muzeum.com.pl/mirella-von-chrupek-diorama-palaeoloxodon-antiquus/)

WYSTAWA CZASOWA

[Kobiety na numizmatach. Królowe, święte, noblistki i artystki ](https://muzeum.com.pl/kobiety-na-numizmatach-krolowe-swiete-noblistki-i-artystki/)

Opis wystawy - cz. 5

Początek IV wieku p.n.e. to ruchy migracyjne Celtów, którzy znad górnego Renu i Dunaju rozpoczęli ekspansję niosąc Europie tak zwaną kulturę lateńską. Jej osiągnięcia wyrażają się masowym upowszechnieniem żelaza, ujednoliceniem używanych ozdób, narzędzi, broni, przedmiotów codziennego użytku. Na terenie Wielkopolski powstała pod jej wpływem kultura przeworska. Podstawowe gałęzie wytwórczości jak: metalurgia, garncarstwo, ozdoby przedstawiono na wystawie.

KLIKNIJ I ZEJDŹ NA PIĘTRO NIŻEJ - ZOBACZ POZOSTAŁE WYSTAWY

Opis wystawy - cz. 1

Nowa ekspozycja w syntetyczny, skondensowany sposób obrazuje najważniejsze etapy pradziejów regionu. Wszystkie eksponaty pochodzą z badań własnych Muzeum. Początki osadnictwa grup ludzkich w okolicy Konina sięgają starszej epoki kamienia zwanej paleolitem i datowane są na X tysiąclecie przed naszą erą. Na wystawie ślady ich pobytu, podobnie jak i grup pochodzących z mezolitu czyli środkowej epoki kamienia, dokumentują różnorodne narzędzia krzemienne znalezione w dolinie Warty. Następny okres pradziejów, zwany neolitem (4500 - 1900 p.n.e.) to epoka w której opanowano uprawę ziemi i hodowlę zwierząt. Pojawiły się wynalazki takie jak umiejętność lepienia i wypalania naczyń glinianych, znajomość tkactwa a także udoskonalona technika obróbki kamienia w postaci gładzenia i wiercenia. Nowości te na nasze ziemie przyniosła ludność kultury ceramiki wstęgowej rytej. Jej podstawowe typy naczyń i narzędzi przedstawiono na wystawie. O rolniczym charakterze gospodarki świadczą znalezione nieckowate żarno kamienne i rozcieracz służący do rozcierania zboża na mąkę.W IV tysiącleciu p.n.e. na obszarze Niżu Europejskiego utworzyła się kultura pucharów lejkowatych. Nazwa pochodzi od dominującej formy naczyń używanych przez społeczność tej kultury. Gromadne znalezisko takich naczyń z Marianowa, gm. Ślesin to największy taki zbiór w Polsce.

KREDENS

W wielu polskich dworach kuchnia mieściła się w oficynie. Pokój kredensowy służył jako miejsce przechowywania zastawy, sztućców. Tutaj przygotowywano potrawy do podania na stół w jadalni.• W kredensie: serwis obiadowy, porcelana, Rosenthal, Niemcy, XX w., komplety kieliszków, pocz. XX w.Muzeum Narodowe w Poznaniu • Pomocnik, 1706 r.: formy do wszelkiego rodzaju galaret i legumin, pocz. XX w. Na blacie szpryca cukiernicza, 1. poł. XX w. • Stół: zestaw garnków miedzianych, XIX-XX w. • W narożniku: gąsior, syfon, XIX-XX w. • Szafka spiżarniana z ażurowymi drzwiami, XIX w. Muzeum Narodowe w Poznaniu • Szafa narożnikowa: samowar z oprzyrządowaniem, plater, Norblin, Warszawa, II poł. XIX w.

WYSTAWA CZASOWA

[Jarosław Modzelewski „Rower Koksa i inne obrazy"](https://muzeum.com.pl/jaroslaw-modzelewski-rower-koksa-i-inne-obrazy/)

SALON

Zestaw mebli w stylu biedermeier, 2 ćw. XIX w.• W serwantce: półka pierwsza: pamiątki patriotyczne - filiżanka z miniaturą przedstawiającą grobowiec księcia Józefa Poniatowskiego, szklanka z wizerunkiem Napoleona na koniu. Kieliszki z herbami Polski i Litwy Półka druga: porcelanowe naczynia z wytwórni Miśnia, Sevres, Baranówka, XVIII-XIX w., figurka Janczara, porcelana, Miśnia, Joachim Kaendler, ok. 1742 r. Półka trzecia: trzy srebrne imbryki, Rosja XIX w., cztery solniczki, srebro, Berlin, 1821-46 • Piec - kopia pieca z 1 poł. XIX w. • Nad komodą: "Portret ks. Józefa Poniatowskiego", Daniel Kondratowicz, 1 poł. XIX w. • Na komodzie: zegar kominkowy, Franz Detler, Wie- deń, 1 ćw. XIX w. • Na stoliku i stole: serwis do herbaty, porcelana, Berlin, Schumann, 1864-70 • W szafce kątnej: porcelana miśnieńska XVIII-XIX w. • Nad kanapą: Portret Tadeusza Kościuszki, 1 poł. XIX w.

CZARNY DĄB

Opis wystawy - cz. 3

W epoce brązu (1900 - 650 p.n.e.) i początkach epoki żelaza (650 p.n.e. - 400 p.n.e.) na naszych terenach rozwinęła się tzw. kultura łużycka. Na ekspozycji ukazano wiele aspektów życia ludności tej kultury. M.in. typowe dla niej naczynia a także narzędzia i ozdoby brązowe. Panujący w tym czasie ciałopalny obrządek pogrzebowy obrazuje rekonstrukcja grobu popielnicowego. Ludność kultury łużyckiej wytworzyła w tym czasie ustrój społeczny już na tyle sprawny, że potrafiła budować grody typu Biskupin. Najbliższe Konina podobne grodzisko znajduje się w Koziegłowach gm. Kleczew. Rekonstrukcję tego grodu przedstawiono w postaci makiety. Gród ten została zdobyty i spalony w wyniku jakiegoś najazdu, a wymordowani mieszkańcy nigdy nie zostali pochowani.

Opis wystawy - cz. 8

Wokresie wczesnośredniowiecznym (500 - 1250 n.e.) na ziemiach polskich formuje się wspólnota, która daje początek państwu polskiemu. Z procesem tym wiąże się ściśle problem budownictwa obronnego, a konkretnie grodów, które były siedzibami przedstawicieli władzy, ośrodkami gospodarczymi i zalążkami przyszłych miast, wokół których powstawały podgrodzia skupiające m.in. rzemieślników. Sieć grodów rozrastała się przynajmniej w trzech falach w miarę poszerzania się terytorium państwa piastowskiego, głównie miało to miejsce w latach trzydziestych i czterdziestych X w. Inne aspekty życia ludności jak życie gospodarka, rzemiosło, ozdoby, handel można prześledzić na podstawie znalezisk z badań wykopaliskowych.

POLSKI MĘSKI STRÓJ NARODOWY

Powstał w 2 ćw. XVII w. Powszechnie był noszony przez szlachtę w XVIII w. Składał się ze spodniej szaty-żupana i noszonego na nim kontusza. Charakterystycznym elementem były rękawy kontusza, rozcięte od pachy do łokcia, luźno zwisające lub zarzucane na plecy.

SKANSEN ETNOGRAFICZNY - STODOŁA Z CZEPOWA DOLNEGO

Stodoła z Czepowa Dolnego, gm. Uniejów, datowana na 1873 rok, o konstrukcji ścian sumikowo-łątkowej i narożach łączonych na „rybi ogon". Dach jest dwuspadowy, kryty obecnie trzciną. Jej wnętrze wykorzystywane jest do prezentacji maszyn i sprzętu rolniczego oraz na imprezy plenerowe organizowane w skansenie.

Opis wystawy - cz. 4

Stopniowy proces rozkładu kultury łużyckiej spowodował, że została ona częściowo zastąpiona przez przybyłą z Pomorza nową grupę osadniczą tworzącą kulturę pomorską. Różnice między tymi pokrewnymi kulturami widoczne są przede wszystkim w formach grobów oraz kształtach i ornamentyce naczyń i przedmiotów metalowych. Zmarli, po uprzedniej kremacji składani byli do charakterystycznych, zdobionych przedstawieniem twarzy, popielnic nakrywanych miskami lub czapkowatymi pokrywkami. Popielnice wraz z przystawkami wkładano do grobów skrzynkowych budowanych z polnych kamieni. Rekonstrukcję takiego grobu pokazano na wystawie.

Opis wystawy - cz. 6

Okres wpływów rzymskich (25 - 375 n.e.) to czas kontaktów z cesarstwem rzymskim poprzez „szlak bursztynowy" wiodący przez Konin. Ich istnienie dokumentują importowane towary luksusowe jak np. naczynie „terra sigillata" czy brązowy kociołek.

POKÓJ DZIECIĘCY

Pokój Zofii Urbanowskiej. Pamiątki po pisarce: biurko, fotel, kanapa i małe foteliki, dyplomy, rękopisy. • Przy oknie portrety: Henryka Sienkiewicza z jego autografem i Jadwigi Łuszczewskiej - Deotymy, litografia • Na biurku: papeteria, akcesoria piśmiennicze, książki autorstwa Z. Urbanowskiej • W witrynie: polska i rosyjska porcelana, XIX w., naczynie, majolika, Nieborów, 1881-99 • Nad kanapą: Portret dzieci artysty, BolesławŁaszczyński, 1879 9 r.,Muzeum Narodowe w Poznaniu • Na stole: patera, szkło,,lkora" Niemcy, Württem- bergische Metallwarenfabrik, ok. 1930 r. • Nad pianinem: fotografie powstańców styczniowych • Obok kominka: Autoportret, Antoni Szulczyński, (ur. 1877 w Wilczogórze, zm. 1922 w Wilczynie)

GARDEROBA

Pakowanie przed podróżą.• Szafa ubraniowa, XVIII/XIX w. • Toaletka i stół w stylu biedermeier, 2 ćw. XIX w. • Przy drzwiach: tkanina, haft krzyżykowy, XIX w. • Nad stołem obraz: Portret Neapolitańki, Aleksander Płonczyński, 2 poł. XIX w. • Kufry i walizy, XIX w. • Na stole: podróżny przybornik do pisania i podróżny zestaw toaletowy, XX w.

WYSTAWA CZASOWA

[Pół wieku ruchu numizmatycznego w Koninie](https://muzeum.com.pl/pol-wieku-ruchu-numizmatycznego-w-koninie/)

GABINET

Meble w stylu biedermeier, 2 ćw. XIX w.• Przy drzwiach do sypialni: sekretera tzw. cylindryczna (połączenie komody i sekretarzyka z cylindrycznym zamknięciem) • Nad sekreterą mapa gruntów: Ruszków, gm. Kościelec • Na ścianie w narożniku: tkanina turecka, XIX w. • Piec żeliwny, XIX/XX w. • Stojak na strzelbę, XIX/XX w. • Na ścianie: "Mapa Ziemi Świętej", Johann Batist Homman, XVIII w. • Na komodzie: figurka z kości słoniowej, przedstawiająca ks. Józefa Poniatowskiego, XIX w. • Nad komodą: Portret Adama Warowieckiego, Franciszek Lampi, 1827 r. • Stolik do gry z klockami domina • Zegar szafowy podłogowy, Muzeum Narodowe w Poznaniu • Po bokach biblioteczki: "Portret baronowej Ewy Rozyny Wittman", Heinrich Ferster, 1833 r. i portret mężczyzny, autor nieznany, 1 poł. XIX w. • Nad kanapą: kobierzec turkmeński, XIX w., na nim dwa pistolety skałkowe, XVIII w. i karabela, XIX w. • Obok ryngraf z wizerunkiem Matki Boskiej Częstochowskiej, 1844 r.

ZAMEK

Położony na południowo-wschodnim brzegu Jeziora Gosławskiego zamek nie przypomina disneyowskich założeń zamkowych z naszych wyobrażeń i może wydawać się obecnie skromny. Trzeba jednak pamiętać, że był on wielokrotnie przerabiany. Jak świadczą, znalezione w trakcie wykopalisk, fragmenty rzeźbionych obramień okien i drzwi był on niegdyś znacznie bardziej ozdobny. Poza tym, budowany w dobie zagrożenia krzyżackiego, miał on spełniać przede wszystkim funkcje obronne. Stąd jego lokalizacja na wąskim, piaszczystym półwyspie, otoczonym z trzech stron wodami jeziora i bagnami. Takie usytuowanie sprawiało, że zamek dostępny był jedynie od strony wschodniej, dlatego mur od tej strony jest podwójnej grubości. Budynek nie posiadał wież. Zamek w latach 1418-1426 ufundował i przeznaczył na swoją rodową siedzibę Andrzej Łaskarzyc herbu Godziemba – biskup poznański, dyplomata króla Władysława Jagiełły, reprezentant Polski w procesach z Krzyżakami. W połowie XV wieku zamek został dodatkowo otoczony murem wyposażonym w stanowiska dla dział.Jak każda wiekowa siedziba, tak i zamek w Koninie ma swoje tajemnice. Legenda głosi, że po zamku po dziś dzień tuła się dawny właściciel Gosławic, Konstanty Lubrański. W ten sposób odbywa pokutę za wyrządzone za życia krzywdy. Miejcie więc oczy szeroko otwarte, bo Lubrański podróżuje ponoć na płonącej świni, a towarzyszą mu diabły oraz jego kompani…Współcześnie gotycki zamek jest siedzibą Muzeum Okręgowego w Koninie. Można w nim zobaczyć między innymi stałe wystawy: "Konin poprzez wieki", "Judaika" i "Pradzieje ziemi konińskiej", a także jedną z najbogatszych w Polsce kolekcji biżuterii, pozostającą w zbiorach Działu Rzemiosła Artystycznego. Tutaj również prezentowane są zbiory Gabinetu Numizmatycznego oraz eksponaty z kolekcji Działu Sztuki, a także unikatowa w skali kraju wystawa poświęcona historii oświetlenia.

WYSTAWA STAŁA

[Ekspozycja w dworku ](https://muzeum.com.pl/ekspozycja-w-dworku/)

JADALNIA

Zestaw mebli w stylu secesji, XIX/XX w.• Piec z oryginalnych kafli z XIX/XX w. • Na piecu: popiersie dziewczyny, odlew brązowy, Niemcy, XIX/XX w. • Obok pieca obraz: Krajobraz skalisty, Bolesław Łaszczyński, 1886 r., Muzeum Narodowe w Poznaniu • Na półce nad kanapą: naczynia szklane, Czechy, XIX/XX w. • Obok półki obraz: Krajobraz z rzeką, Bolesław Łaszczyński, 1902 r., Muzeum Narodowe w Poznaniu • W kredensie: naczynia szklane, Czechy, XIX/XX w., serwis do herbaty, fajans, Niemcy, XX w. • Na stole: serweta, haft maszynowy, XIX/XX w., serwis do herbaty, porcelana, Bawaria, Niemcy, XX w. • W witrynie: zegar tzw. roczny (nakręcany raz do roku), naczynia francuskich firm Galle i Daum, naczynie na trójnogu - Fraget, Warszawa, XIX w.

KLIKNIJ I WEJDŹ PIĘTRO WYŻEJ - ZOBACZ POZOSTAŁE WYSTAWY STAŁE

WYSTAWA STAŁA

[Judaika](https://muzeum.com.pl/category/wystawy-stale/page/2/)

WYSTAWA STAŁA

[Biżuteria i moda. Biżuteria od XVI do początków XX w. ze zbiorów MOK](https://muzeum.com.pl/category/wystawy-stale/)

SKANSEN ETONOGRAFICZNY - KUŹNIA

Kuźnia z podcieniami, kryta dachówką jest rekonstrukcją nieistniejącej już kuźni z Tarnowej, gm. Tuliszków. Posiada bogate wyposażenie kowalskie i co pewien czas organizuje się w niej pokazy kucia koni.

SKANSEN ETNOGRAFICZNY - TZW. MAŁA ARCHITEKTURA

Skansen uzupełnia tzw. mała architektura – wiata z maszynami rolniczymi m.in. przedwojennych konińskich producentów, piec wolnostojący do wypieku chleba, studnia do wody z „żurawiem". Całość uzupełnia przydomowy ogródek, gdzie uprawia się typowe wiejskie warzywa, zioła i kwiaty.

Ogród Romantyczny

Teren muzeum znajduje się w ogrodzie utrzymanym w stylu romantycznym, po którym spacer jest czystą przyjemnością, szczególnie w porze kwitnienia drzew i krzewów. Kolejną atrakcją jest bezpośrednie sąsiedztwo jeziora Gosławskiego, które ze względu na swoją wyjątkowo wysoką temperaturę wody, również w okresie zimowym, przyciąga bardzo rzadkie gatunki ptactwa i przez to jest gratką dla ornitologów.

WYSTAWA CZASOWA

[Koniński Festiwal Fotograficzny FOCUS NAD WARTĄ](https://muzeum.com.pl/plener-fotograficzny-goluchow-2019/)

WYSTAWA STAŁA

[Skansen Etnograficzny ](https://muzeum.com.pl/skansen-etnograficzny/)

BUDUAR

Zestaw mebli z okresu I i II rococa, XVIII-XIX w. • Wazon, porcelana, Chiny, kon. XIX w. • Nad komodą: gobelin maszynowy ze sceną pastoralną • Na komodzie: zestaw do zimnych napojów, szkło, Czechy, poł. XIX w. • Niciak - stolik do robótek ręcznych, II poł. XIX w. • Na ścianie obrazy: Portret kobiety, Stanisław Lenz, pocz. XX w. i Portret chłopca, Jean Vernet, 1816 r. • Sekretarzyk w stylu chinosierie. Europejskie naśla- downictwo chińskich mebli z laki, XVIII w. • Na nim: akcesoria piśmiennicze, kość słoniowa, XIX w. • Obok na ścianie: haft krzyżykowy • Nad kanapą: Portret kobiety, autor nieznany lata 60. XIX w. • Półka: bibeloty: naczynia i figurki z XIX w.Muzeum Narodowe w Poznaniu • Przy drzwiach: Portret damy w czarnej sukni, poł. XIX w.

DIORAMA "The Lover’s Eye"

[Kliknij i dowiedz się więcej](https://muzeum.com.pl/oko-kochanka-w-muzeum/)

SKANSEN ETNOGRAFICZNY - WIATRAK KOŹLAK

Drugi wiatrak „koźlak" został zestawiony z elementów zniszczonych wiatraków z Kotwasic, gm. Malanów oraz Goranina, gm. Ślesin. Zaadaptowany został na działalność edukacyjną i wystawienniczą.

DWOREK

W Ruszkowie pod Kołem u schyłku XVIII wieku wybudowano dwór założony na planie prostokąta. Dwutraktowy budynek z sienią na osi posiadał łamany, pokryty gontem dach z naczółkami. Charakterystyczną cechą dworu były ściany piętra wykonane w technice szkieletowej. Krótko potem dobudowano skrzydło zachodnie. W połowie XIX wieku powstał kwadratowy ganek, tworzący doświetlony dwoma ostrołukowymi oknami przedsionek, a nad nim piętro uzyskało niewielki taras. W 1984 roku na zlecenie Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków dokonano jego inwentaryzacji, a w 1990 roku odtworzono w Gosławicach (bez zachodniego skrzydła). Obecnie prezentowana jest tu ekspozycja zatytułowana „Dwór polski". Na parterze w amfiladzie znalazły się pomieszczenia: kredens, jadalnia, salon, gabinet, sypialnia, garderoba. Na piętrze wszystkie pomieszczenia posiadają oddzielne wejścia z korytarza. Znajdują się tam: pokój gościnny, pokój dziecięcy oraz buduar. W dworku nie ma kuchni. Była ona zlokalizowana w nieodtworzonej oficynie. Pomieszczenia ogrzewane były przy pomocy pieców kaflowych. Źródłem ciepła dla pomieszczeń szczytowych usytuowanych na piętrze były kominki.

Historia oświetlenia

[Historia oświetlenia - kliknij i dowiedz się więcej](https://muzeum.com.pl/magia-swiatla-znow-olsniewa-w-muzeum/)

Opis wystawy - cz. 10

Średniowiecze to epoka rycerstwa i zamków. Na wystawie wyeksponowano elementy wyposażenia rycerskiego (miecze, ostrogi, itp.) znalezione w trakcie badań wykopaliskowych prowadzonych na gródkach rycerskich, a także ciekawsze znaleziska z badań na zamku w Kole.

SKANSEN ETNOGRAFICZNY - WIATRAK KOŹLAK

Wiatrak „koźlak" ze wsi Bochlewo, gm. Kazimierz Biskupi z XIX wieku. Posiada on oryginalne kompletne wyposażenie z ciekawymi rozwiązaniami technicznymi. Ze względu na to, że znajdował się na obszarze działalności górniczej został przez kopalnię rozebrany i postawiony w skansenie w 1986 roku.

ZOFIA KAMILLA URBANOWSKA (1849-1939)

Urodziła się 15 maja 1849 r. w podkonińskim Kowalewku; córka Wincentego i Katarzyny z Modelskich. Dzieciństwo spędziła w Kowalewku, Laskówcu i częściowo w Koninie, w domu zakupionym przez matkę w 1865 r. Edukację początkowo pobierała pod kierunkiem nauczycielki domowej. Prawdopodobnie przez rok 1860 kształciła się w Instytucie Rządowym w Kaliszu, a potem w Gimnazjum Sióstr Urszulanek w Poznaniu, gdzie uzyskała świadectwo ukończenia szkoły średniej. Po pierwszych publikacjach korespondencyjnych (cykl "Znad Warty", zamieszczanych w warszawskiej ,,Gazecie Polskiej" w latach 1870-1873), prawdopodobnie w 1873 r. przeniosła się do Warszawy i zamieszkała na pensji Jadwigi Sikorskiej. Została korektorką "Gazety Polskiej". Należała do stałych uczestników wieczorów czwartkowych, odbywających się w salonie literackim Deotymy (Jadwigi Łuszczewskiej). Z czasem objęła dział przyrodniczy,,Wieczorów Rodzinnych", była też członkiem komitetu redakcyjnego ,,Przeglądu Pedagogicznego". W 1903 r. uzyskała Dipplôme de Médaille d'Or na międzynarodowej literacko-artystycznej wystawie w Lorient. Prawdopodobnie ok. 1913 lub w 1923 r. (?) powróciła na stałe do Konina. W 1929 r. została odznaczona Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski Polonia Restituta, a w 1935 r. Srebrnym Wawrzynem Akademickim Polskiej Akademii Literatury. 23 stycznia 1930 r. otrzymała Honorowe Obywatelstwo m. Konina. Zmarła 1 stycznia 1939 r. w Koninie, pochowana na miejscowym cmentarzu parafialnym przy ulicy Kolskiej.WAŻNIEJSZE PRACE LITERACKIE-Znakomitość [nowela publikowana w 1874 r. na łamach,,Gazety Polskiej"].-Cudzoziemiec (1883). -Gucio zaczarowany. Powieść dla młodszych dzieci (1884). -Księżniczka (1886).-Wszechmocni. Kartka z kroniki miasta powiatowego wycięta... (1892).- Atlanta, czyli przygody młodego chłopca na wyspie tajemniczej opowiedziane w listach wyczytała przez drobnowidz i przepisała.... (1893).-Róża bez kolców (1903).-Złoty pierścień (1916).

Opis wystawy - cz. 11

Na uwagę zasługuje także łódź z jednego pnia drzewa tzw. dłubanka wykonana w 1571 roku, a znaleziona przez płetwonurków w Jeziorze Powidzkim.

WYSTAWA STAŁA

[Deski renesansowe z kościoła św. Jakuba w Rzgowie](https://muzeum.com.pl/deski-renesansowe-z-kosciola-sw-jakuba-w-rzgowie/)

SIEŃ GÓRNA

Trofea myśliwskie. • Strzelby kapiszonowe • Komoda praska, Polska, Kolbuszowa, XVIII/XIX w. • Obrazy: "Wyjazd na polowanie"," Konie na pastwisku", Karol Wierusz Kowalski, 1 ćw. XX w. • Część turkmeńskiej torby na wielbłąda, XIX-XX w.

DWÓR

Budynek wzniesiony na podstawie inwentaryzacji i planów nieistniejącego obecnie dworu Kurnatowskich w Ruszkowie pod Kołem. Pochodził z końca XVIII w., częściowo przebudowany w 2 poł. XIX w. W 1990 r. odtworzono go na terenie należącym do Muzeum Okręgowego w Koninie.Prezentowana jest w nim stała ekspozycja zatytułowana ,,Dwór polski". Przygotowując ją zachowano przeznaczenie poszczególnych pomieszczeń zgodne z oryginalnym budynkiem. Na parterze w amfiladzie znalazły się następujące pomieszczenia: sień, sypialnia z garderobą, gabinet, salon, jadalnia oraz kredens. W dworku nie ma kuchni, była ona zlokalizowana w nieodtworzonej oficynie. Na piętrze znajdują się: pokój gościnny, pokój guwernantki i buduar.

SKRZEMIENIAŁE PNIE

GABINET

Meble w stylu biedermeier, 2 ćw. XIX w.• Przy drzwiach do sypialni: sekretera tzw. cylindryczna (połączenie komody i sekretarzyka z cylindrycznym zamknięciem) • Nad sekreterą mapa gruntów: Ruszków, gm. Kościelec • Na ścianie w narożniku: tkanina turecka, XIX w. • Piec żeliwny, XIX/XX w. • Stojak na strzelbę, XIX/XX w. • Na ścianie: "Mapa Ziemi Świętej", Johann Batist Homman, XVIII w. • Na komodzie: figurka z kości słoniowej, przedstawiająca ks. Józefa Poniatowskiego, XIX w. • Nad komodą: Portret Adama Warowieckiego, Franciszek Lampi, 1827 r. • Stolik do gry z klockami domina • Zegar szafowy podłogowy, Muzeum Narodowe w Poznaniu • Po bokach biblioteczki: "Portret baronowej Ewy Rozyny Wittman", Heinrich Ferster, 1833 r. i portret mężczyzny, autor nieznany, 1 poł. XIX w. • Nad kanapą: kobierzec turkmeński, XIX w., na nim dwa pistolety skałkowe, XVIII w. i karabela, XIX w. • Obok ryngraf z wizerunkiem Matki Boskiej Częstochowskiej, 1844 r.

ZAMEK

Położony na południowo-wschodnim brzegu Jeziora Gosławskiego zamek nie przypomina disneyowskich założeń zamkowych z naszych wyobrażeń i może wydawać się obecnie skromny. Trzeba jednak pamiętać, że był on wielokrotnie przerabiany. Jak świadczą, znalezione w trakcie wykopalisk, fragmenty rzeźbionych obramień okien i drzwi był on niegdyś znacznie bardziej ozdobny. Poza tym, budowany w dobie zagrożenia krzyżackiego, miał on spełniać przede wszystkim funkcje obronne. Stąd jego lokalizacja na wąskim, piaszczystym półwyspie, otoczonym z trzech stron wodami jeziora i bagnami. Takie usytuowanie sprawiało, że zamek dostępny był jedynie od strony wschodniej, dlatego mur od tej strony jest podwójnej grubości. Budynek nie posiadał wież. Zamek w latach 1418-1426 ufundował i przeznaczył na swoją rodową siedzibę Andrzej Łaskarzyc herbu Godziemba – biskup poznański, dyplomata króla Władysława Jagiełły, reprezentant Polski w procesach z Krzyżakami. W połowie XV wieku zamek został dodatkowo otoczony murem wyposażonym w stanowiska dla dział. Jak każda wiekowa siedziba, tak i zamek w Koninie ma swoje tajemnice. Legenda głosi, że po zamku po dziś dzień tuła się dawny właściciel Gosławic, Konstanty Lubrański. W ten sposób odbywa pokutę za wyrządzone za życia krzywdy. Miejcie więc oczy szeroko otwarte, bo Lubrański podróżuje ponoć na płonącej świni, a towarzyszą mu diabły oraz jego kompani… Współcześnie gotycki zamek jest siedzibą Muzeum Okręgowego w Koninie. Można w nim zobaczyć między innymi stałe wystawy: "Konin poprzez wieki", "Judaika" i "Pradzieje ziemi konińskiej", a także jedną z najbogatszych w Polsce kolekcji biżuterii, pozostającą w zbiorach Działu Rzemiosła Artystycznego. Tutaj również prezentowane są zbiory Gabinetu Numizmatycznego oraz eksponaty z kolekcji Działu Sztuki, a także unikatowa w skali kraju wystawa poświęcona historii oświetlenia.

ŻYWY SKANSEN

Skansen udostępniany jest zwiedzającym w okresie wiosenno-letnim (kwiecień-wrzesień). Jest też miejscem organizowania imprez plenerowych o tematyce etnograficznej, jak pokazy kucia konia, lepienia garnków, wypieku chleba, plenery rzeźbiarskie, malarskie, występy ludowych zespołów folklorystycznych oraz festyny. Odbywają się tu także przedsięwzięcia kulturalne (pokazy teatralne, folklorystyczne i scenografie filmowe) organizowane przez instytucje z zewnątrz, realizujące własne projekty.[KLIKNIJ I DOWIEDZ SIĘ WIĘCEJ.](https://muzeum.com.pl/kolejny-raz-ozywilismy-skansen/)

KLIKNIJ I ZEJDŹ PIĘTRO NIŻEJ - ZOBACZ WYSTAWĘ STAŁĄ

POKÓJ GOŚCINNY

Ekspozycja XVII i XVIII-wiecznych mebli i elementów wyposażenia. • Nad komodą: Portret kobiety, 2 poł. XVIII w. • Nad intarsjowaną komodą: Portret Fryderyki Teodory, P. Salice, 1755 r. • Na ścianie: Portret Krzysztofa Przyjemskiego, brata Stanisława, starosty konińskiego. Zmarł w 1611 r. Autor nieznany • Dwa pasy kontuszowe: jedwab, srebrno i złotolity, sygnowany Paschalis Jakubowicz, XVIII w., jedwab, srebrnolity, sygnowany Słuck • Zegar szafowy podłogowy, Johan Christian Loghan, Toruń, 1758 r. • Przy oknie: Portret hetmana Wacława Rzewuskiego, 1773-74 • Na stoliku: szkła z XVII i XVIII w. • W szafie kredensowej: naczynia cynowe, miarki, i trzy kamionkowe dzbany, Bolesławiec, XVIII w. • Obraz: Meleager i Atalanta, kopia z 1909 r. • Komoda z nadstawką, mebel,,trzy w jednym": komoda, sekretarzyk, szafa z półkami. • Obraz: Polowanie, S.B.Vs, XVII w. • Stół: tkanina haftowana, Azja Centralna, XVIII w., szafka na numizmaty, XVIII w.Muzeum Narodowe w Poznaniu

PAS KONTUSZOWY

Charakterystyczny element polskiego, męskiego stroju narodowego. Najczęściej tkany z jedwabiu z dodatkiem złotych lub srebrnych nici (pas lity). Były pasy dwu i czterostronne. Miały zazwyczaj 3-4 m. dł. i 30-40 cm szer. Polskie wytwórnie (persjarnie) działały m. in. w Słucku, Lipkowie, Grodnie.

SYPIALNIA

Zestaw mebli w stylu biedermeier, 2 ćw. XIX w.• Nad klęcznikiem obraz: malowany na blasze miedzianej "Matka Boska z Dzieciątkiem", autor nieznany, XVIII/XIX w. • Na stole: veilleuse - naczynie w kształcie wieży, służące jako lampka nocna i podgrzewacz. Porcelana, Francja (?), pocz. XIX w. • Przy łóżku: sedes pokojowy • Na ścianie: haft koralikami, 1842 r. • Obok bieliźniarki obraz: Chrystus, Adam Styka,lata 30. XX w. • W narożniku: półka z zabawkami, XX w. • Na komodzie: zegar szafkowy, 2 poł. XVIII w. • Nad komodą obraz: Caritas, Leon Kapliński, poł. XIX w.,Muzeum Narodowe w Poznaniu • Nad sekretarzykiem: Portret kobiety, poł. XIX w.

Opis wystawy - cz. 2

Dla północnych terenów powiatu konińskiego charakterystyczną cechą tej kultury w zakresie obrządku pogrzebowego były monumentalne grobowce megalityczne budowane dla wybitnych jednostek, tzw. kujawskie. Miały one formę długiego (do 130 m), trójkątnego (o podstawie do 15 m), kopca obstawionego wielkimi kamieniami. Pochówki w obudowie kamiennej znajdowały się pod nasypem grobowca. Dwa takie grobowce były badane wykopaliskowo w Zberzynie, gm. Kleczew. U podstawy tych obiektów, pod nasypem, odsłonięto pozostałości spalonych, drewnianych budowli, które pełniły prawdopodobnie funkcje kultowe. Rekonstrukcję takich budowli można zobaczyć na makiecie.

WYSTAWA CZASOWA

[Jarosław Modzelewski „Rower Koksa i inne obrazy" ](https://muzeum.com.pl/jaroslaw-modzelewski-rower-koksa-i-inne-obrazy/)

Opis wystawy - cz. 7

Charakterystyczny dla kultury przeworskiej był obrządek pogrzebowy. Całość wyposażenia zmarłego palono wraz ze zwłokami na stosie, a naczynia składane do grobów celowo rozbijano. Prochy zmarłego wraz z resztkami stosu i wyposażenia wsypywano do uprzednio wykopanej jamy, rzadziej umieszczano szczątki w popielnicach. Na wystawie obrządek ten zobrazowano za pomocą zawartości grobu wojownika ze Stawek, gm. Dobra. Duże ilości broni znajdowane na cmentarzyskach pozwoliły wysunąć przypuszczenie, że były to plemiona w dużej mierze żyjące z wojen.

WYSTAWA STAŁA

[Konin poprzez wieki](https://muzeum.com.pl/konin-poprzez-wieki/)

DESKI POLICHROMOWANE OK. II POŁ. XVI W.

Fragment stropu drewnianego kościoła pw. św. Jakuba Apostoła, Rzgów, woj. wielkopolskieDeski polichromowane wykonane z drewna modrzewiowego stanowią częściowo zachowany strop z kościoła parafialnego w Rzgowie. Zestaw składa się z różnej długości i szerokości desek, z wycięciami zakładkowymi na krawędziach, przy pomocy których były łączone w całość stropu. Na tle bujnej roślinnej ornamentyki, zakomponowane zostały sceny figuralne. Z zachowanych desek udało się jedynie złożyć dwa motywy: Chusta św. Weroniki oraz prawdopodobnie św. Anna Samotrzeć. Na niektórych deskach znajdują się fragmenty ornamentu łańcuchowego (geometryczno-figuralnego).Dominuje kolorystyka zróżnicowanej zieleni, jasna czerwień, biel, ugier Trudno jest na podstawie tych fragmentów wnioskować o kompozycji całości polichromii. w 1974 roku Wojewódzki Konserwator Zabytków w Poznaniu zlecił prace konserwatorskie desek polichromowanych Pracowni Konserwacji Dzieł Sztuki w Toruniu. Prace trwały od września 1974 roku do grudnia 1975 roku. Od 1986 roku deski stropowe są eksponowane w gosławickim zamku.

WYSTAWA STAŁA

[Pradzieje Ziemi Konińskiej ](https://muzeum.com.pl/pradzieje-ziemi-koninskiej/)

SKANSEN ETNOGRAFICZNY - CHAŁUPA Z KOPOJNA

W 1986 roku utworzony został „mały" skansen etnograficzny. Na powierzchni 0,5 ha, postawiono 5 obiektów dawnej architektury drewnianej z naszego regionu, których funkcjonowanie w dawnym miejscu było zagrożone.Skansen tworzą: Chałupa z Kopojna, gm. Zagórów – datowana na 1887 rok (posiada belki z datą 1784 rok), o konstrukcji sumikowo-łątkowej ścian z narożami łączonymi na zrąb. Posiada układ dwutraktowy, a przykryta jest dachem czterospadowym, pierwotnie ze słomy, a po remoncie w 2002 roku z trzciny. Obecnie służy do eksponowania wystroju wnętrza chłopskiej chałupy oraz prezentacji sprzętu domowego, narzędzi codziennego użytku w gospodarstwie i wyrobów rzemieślniczych. Co roku jedno pomieszczenie adaptowane jest na prezentację wybranego warsztatu rzemieślniczego.

Opis wystawy - cz. 9

Rok 966 – rok chrztu Polski to zarazem rok kiedy państwo polskie pojawiło się na stronicach historii. Zmiana religii to także zmiana obyczajów, widoczna choćby w nowym obrządku pogrzebowym. Rekonstrukcje grobów: pogańskiego i chrześcijańskiego przedstawiono na ekspozycji.

KLIKNIJ I WEJDŹ DO ZAMKU - ZOBACZ WYSTAWY STAŁE I CZASOWE

ZOBACZ WNĘTRZE WIATRAKA

ZOBACZ WNĘTRZE WIATRAKA

KLIKNIJ I ZOBACZ SPICHLERZ Z BLISKA

KLIKNIJ I PRZEJDZ NA MURY ZAMKOWE

WYSTAWA CZASOWA

[Pół wieku ruchu numizmatycznego w Koninie](https://muzeum.com.pl/pol-wieku-ruchu-numizmatycznego-w-koninie/)

KLIKNIJ I PRZEJDZ NA MURY ZAMKOWE

KLIKNIJ I WEJDŹ DO ZAMKU

WYSTAWA STAŁA

[Skansen Etnograficzny](https://muzeum.com.pl/skansen-etnograficzny/)

Kobiety na numizmatach - kliknij i dowiedz się więcej

WYSTAWA STAŁA

[Magia światła - kliknij i dowiedz się więcej](https://muzeum.com.pl/dzial-techniki/)

Pralka ręczna (MOK/E/913)

Drewniana, klepkowa pralka Niemieckiej firmy Miele z I połowy XX wieku.

Skrzypce do siana

Skrzypce do siania (MOK/E/150) to ręczny, przenośny siewnik służący do wysiewania ziarna. Nazwa nawiązuje do instrumentu, ponieważ jako napęd wykorzystywano smyczek. Urządzenie zostało rozpowszechnione w Europie w XIX wieku pod niemiecką nazwą Kleegeige. Głównie służyło do wysiewu koniczyny, rzepaku lub innych drobnych nasion. Na budowę skrzypiec składa się: zasobnik, drążek z cięciwą (smyk) oraz metalowa tarcza. Siewnik najprawdopodobniej został przywieziony z terenów Niemiec w latach 20. XX wieku. Jest to przedmiot niezwykle rzadki o dużym znaczeniu historycznym. Używany niegdyś przez gospodarza w miejscowości Mikorzyn (gm. Ślesin, pow. Koniński). Konserwację zabytku przeprowadzono dzięki środkom otrzymanym z budżetu Województwa Wielkopolskiego

Kapliczka „Chrystus Frasobliwy”

autorstwa: Piotra Staszaka z Brudzewa koło Turku

Piec chlebowy

Murowany, wolnostojący piec chlebowy wykorzystywany podczas warsztatów z wypieku chleba. Niegdyś tego typu piece w gospodarstwach domowych służyły do wypieku w okresie wiosenno-letnim.

Młocarnia szerokomłotna

Wyprodukowana w  roku 1932,  w Koninie w Zakładach firmy - Włodarczyk. Służyła do młócenia zboża na prostą słomę , która była wykorzystywana do krycia dachów.

Młocarnia cepowa (na napęd kieratowy)

Firma: Tadeusz Skarbek, rok produkcji: 1929, Konin. Pochodzenie: gmina Grodziec.

Sieczkarnia

Firma: Zygmunt Włodarczyk, rok produkcji: 1937, Konin. Pochodzenie: Osada, gm. Konin

Ceramiczna lampka oliwna – rzymska (MOK/T/908)

Wykonana z gliny o odcieniu ceglastym. Zbiornik okrągły z palnikiem osadzonym w połowie szerokości gładkich ramion. Dysk z zatartym reliefem oddzielony od ramion kolistym żłobieniem. Wysokie imadło pełne, prostopadle osadzone nad zbiornikiem. Niesygnowana. Datowana na przełom I – II w. Znaleziona na terenie Syrii. Lampki używane były nie tylko do oświetlenia wnętrz, ale także w ceremoniach pogrzebowych, świętach poświęconych bóstwom, stanowiły integralną część życia dawnych społeczeństw. Były to niewielkie naczynia gliniane, metalowe, lub szklane o różnym kształcie. Lampka oliwna składała się z otworu wlewowego i palnika z knotem, który zanurzony był w pojemniku wypełnionym oliwą, lub tłuszczem zwierzęcym.  

Stoczek – świecznik nożycowy (MOK/T/680)

Stoczek to świecznik używany w Polsce od XVII wieku, popularny zwłaszcza na Śląsku. W swej najprostszej formie był niczym więcej niż konstrukcją z drutu, zakończoną szczypcami, w których umieszczano cienką, przypominającą sznurek świecę. Świeczka owinięta była wokół trzonu, a jej górny koniec przytrzymywały nożyczki. Po wypaleniu wystającej ponad krawędź szczypiec części świeczki, gasła ona samoczynnie. Stoczek to głównie narzędzie do zapalania kandelabrów, świeczek na choince lub wszystkich tych źródeł światła, do których zapalenia dziś użylibyśmy długiej zapałki. Jako samodzielne źródło światła stosowano go rzadko, choć pamiętnikarz Antoni Magier wspomina bożonarodzeniowy stół świąteczny "ubrany na biało i oświetlony stoczkami". Miano stoczków nosiły również same świeczki, a dla opisania stoczka-świecznika zamiennie stosuje się określenie "stoper" lub "świecznik nożycowy".  

Świecznik z wachlarzem (MOK/T/529)

Świecznik mosiężny, odlewany. Kopia z 1983 r. wg wzoru z 1 poł. XVIII w. Papierowe wachlarze, stanowiące część świecznika, miały stanowić… ochronę oczu w obawie przed zgubnym dla wzroku wpływem zbyt ostrego światła świecy stearynowej.  

Lampa olejna zegarowa (MOK/T/677)

Lampa olejowa o bogato zdobionym korpusie, pokrytym trójwymiarową dekoracją w stylu rokoko. Głównym motywem dekoracyjnym lampy są putta w otoczeniu winorośli i krzewów różanych. Wieńczący korpus segment ma formę pierścienia z rozłożystymi wypustkami po bokach. Wewnątrz korpusu pierwotnie ukryty był mechanizm zegarowy. Ta innowacja technologiczna projektu francuskiego zegarmistrza Bertranda Guillaume Carcela umożliwiła przeniesienie zbiornika na olej, dotąd umieszczanego z boku lampy, poniżej palnika. Umieszczony na spodzie lampy mechanizm zegarowy miał za zadanie napędzać pampę zlokalizowaną w zbiorniku z olejem, która pompowała olej do palnika. System ten był modyfikowany i ulepszany (Gagneau w 1819, Rimbert 1826, Carreau 1834, Cadot 1838.), ale ogólna zasada działania nie uległa zmianie.  

Świecznik

Fajans, tłoczenie, malowanie V.B. Watteau, kon. XIX w.

Świecznik porcelanowy

Porcelana, tłoczenie w formie, ręczne malowanie na szkliwie Fabryka porcelany P. Donat i S-ka, po 1883

Lampka spirytusowa

Szkło opalizujące, mosiądz, tłoczenie, dmuchanie w formie, trawienie, nitkowanie, barwienie w masie ok. XIX w.

Lampa naftowa stołowa

Korpus w kształcie czapli, klosz w kształcie tulipanu, mosiądz, szkło Niemcy, pocz. XX w.

Lampa naftowa stołowa

Korpus w kształcie amfory, klosz w kształcie tulipana, szkło, mosiądz, emalia, odlew, tłoczenie, trwawienie, złocenie, barwienie w masie Polska, Warszawa, Jan Serkowski, 2 poł. XIX w.

Lampa naftowa stołowa

Korpus w kształcie puszki, klosz w kształcie tulipanu, szkło mleczne, mosiadz, szkło matowane Londyn, 2 poł. XIX w.

Lampa naftowa stołowa

Korpus w kształcie puszki, klosz w kształcie tulipana, mosiądz, szkło barwione, odlew, tłoczenie, dmuchanie, technika emalii komórkowej na metalu, ręczne malowanie Niemcy, Lipsk, 2 poł. XIX w.

Lampa naftowa podłogowa

Mosiądz brązowiony, szkło, emalia, odlew, tłoczenie, dmuchanie, malowanie 2 poł. XIX w.

Lampa podłogowa elektryczna

Brąz Polska, lata 20. XX w.

Rower Koksa, tempera żółtkowa na płótnie, 120 x 135, 2016

Brooklyn, tempera żółtkowa na płótnie, 135 x 120, 2016

Szczupak, tempera żółtkowa na płótnie, 140 x 180, 2021

Dwie bramy, tempera żółtkowa na płótnie, 150 x 200, 2013

Der Philosophenort, tempera żółtkowa na płótnie, 120 x 180, 2016

Chłopiec na tarasie, tempera żółtkowa na płótnie, 180 x 240, 2010

Nocne koszmary. Krzyżacy, tempera żółtkowa na płótnie, 140 x 180, 2021

Dbałość o właściwe proporcje dzwonnicy w związku z zamordowaniem księdza Jaquesa Hamela, tempera żółtkowa na płótnie, 180 x 90, 2016

Das Ratsel des Lebens, tempera żółtkowa na płótnie, 130 x 110, 2019

Caritas – nauka zawodu, tempera żółtkowa na płótnie, 135 x 120, 2016

Św. Dominik, fauna i flora, tempera żółtkowa na płótnie, 135 x 160, 2015

Co? Nieelitarność, Czym? Niewidomym obsługującym centralkę telefoniczną, tempera żółtkowa na płótnie, 180 x 230, 2015

Alegoria, tempera żółtkowa na płótnie, 120 x 180, 2016

W/g obrazu Wyczółkowskiego – Pogrzeb Słowackiego, tempera żółtkowa na płótnie, 120 x 180, 2017

Księżyc i znak, tempera żółtkowa na płótnie, 90 x 180, 2017

Feldgrau. Grupa rekonstrukcyjna rowerzystów Wermachtu, tempera żółtkowa na płótnie, 140 x 180, 2021

Masowiec Panthera J wychodzi z portu gdańskiego, tempera żółtkowa na płótnie, 80 x 100, 2019

Co? Dom, w którym mieszka Sasnal. Czym? Kolorami, tempera żółtkowa na płótnie, 180 x 230, 2015

Co... Śluzowce, Czym... dynamiką, tempera żółtkowa na płótnie, 230 x 180, 2015

Elektrociepłownia, noc, tempera żółtkowa na płótnie, 130 x 150, 2010-2012

Żmija, tempera żółtkowa na płótnie, 140 x 180, 2021

Balkon, tempera żółtkowa na płótnie, 136 x 160, 2015

Za dużo gałązek, tempera żółtkowa na płótnie, 110 x 90, 2020

Widok na dom, akryl na kartonie, 70 x 50, 2023

Przewrócona taczka, akryl na kartonie, 70 x 50, 2023

Gdzie te grzybki, drugi, tempera żółtkowa na płótnie, 140 x 170, 2020

Likurg współczesny II, tempera żółtkowa na płótnie, 190 x 130, 2020

Miód, drugi, tempera żółtkowa na płótnie, 110 x 130, 2021

Więcej słonecznika, tempera żółtkowa na płótnie, 130 x 160, 2020

Porządki, tempera żółtkowa na płótnie, 60 x 80, 2016

Miód, tempera żółtkowa na płótnie, 130 x 160, 2021

Starsze panie przed swoimi ogródkami, tempera żółtkowa na płótnie, 136 x 160, 2015

Lewa strona, prawa strona, tempera żółtkowa na płótnie, 220 x 170, 2005

Niebo, tempera żółtkowa na płótnie, 140 x 170, 2020

Amator astronomii, tempera żółtkowa na płótnie, 180x 240, 2007

Widok na skocznię, akryl na kartonie, 70 x 50, 2023

Lampa i noc, akryl na kartonie, 70 x 50, 2023

Wielka krokiew, akryl na kartonie, 70 x 50, 2023

Urania, tempera żółtkowa na płótnie, 160 x 136, 2015

Księżyc zza domu, tempera żółtkowa na płótnie, 110 x 130, 2018

Widok zza domu, akryl na kartonie, 70 x 50, 2023

Obraz według rysunku Van Gogha, tempera żółtkowa na płótnie, 200 x 150 , 2013

MACEWY - KLIKNIJ I DOWIEDZ SIĘ WIĘCEJ

DETALE ARCHITEKTONICZNE

Zamek Gosławice, XV w.

HTML
HTML
HTML
HTML
HTML
HTML
HTML