COP Stalowa Wola
Kliknij i zobacz film
Kliknij i KUP BILET
Ekspozycja cyklicznych ”WYSTAW JEDNEGO EKSPONATU"
Zobacz film - wystawa jednego eksponatu - styczeń 2024 r.
POPIELNICZKA - wystawa jednego eksponatu - styczeń 2024 r.
Zobacz wystawę czasową "STALOWE PAMIĄTKI"
Zobacz drugą część wystawy czasowej "STALOWE PAMIĄTKI"
Kliknij i zobacz film
Kliknij i zobacz film
Kliknij i zobacz film
Kliknij i zobacz film
Kliknij i zobacz film
Kliknij i zobacz film
Kliknij i zobacz film
Kliknij i zobacz film
Kliknij i zobacz film
Kliknij i zobacz film
Kliknij i zobacz film
Kliknij i zobacz film
DESKA KREŚLARSKA
FREZARKA BIERNATZKI
REPLIKA SAMOLOTU PZL ŁOŚ
ROWER „ŁUCZNIK” TYP XVIB
TABLEAU ZAKŁADÓW POŁUDNIOWYCH
ZESTAW MEBLI
PISTOLET VIS
REWOLWER „NAGANT”
OPONA DO MOTOCYKLA „SOKÓŁ”
TABLICZKA ALSTHOM
GENERATOR VAN DE GRAAFFA
SAMOCHÓD MIKRUS
W roku 1956 w zbudowanej w ramach COP Wytwórni Sprzętu Komunikacyjnego w Mielcu powstał pomysł wytwarzania mikrosamochodu. Wiązało się to m.in. ze zmniejszonym zapotrzebowaniem na lotniczą produkcję zbrojeniową i wymogiem zagospodarowania wolnych mocy produkcyjnych, a z drugiej z politycznym przyzwoleniem na rozwój motoryzacji indywidualnej w Polsce. Projekt Mikrusa inspirowany zachodnioniemieckim Goggomobilem, powstał w przeciągu kilku miesięcy. Był wykonany przez zespół młodych, około 30-letnich inżynierów z Mielca. Silnik produkowano w Rzeszowie. W latach 1957-60 powstało 1728 egzemplarzy Mikrusa, po czym wstrzymano produkcję decyzją władz politycznych. (MRS/COP/170)
SILNIK LOTNICZY PZInż MAJOR
KARABINEK MAUSER GEW 29/40
SZABLA „LUDWIKÓWKA” WZ. 34
SERWIS DO KAWY „KAPRYS”
RADIOODBIORNIK „EROICA”
SPAWALNICA PERTRANS 3F
MAKIETA ROZDZIELNI 6 KV
TABLICA ZNAMIONOWA
TABLICA Z TURBINY - wystawa jednego eksponatu - luty 2024 r.
Wystawa jednego eksponatu - marzec 2024 r.
Witamy w Muzeum COP
Kliknij i zobacz film
Kliknij i KUP BILET
Zobacz film - wystawa jednego eksponatu - styczeń 2024 r.
POPIELNICZKA - wystawa styczeń 2024 r.
Pamiątkowa popielniczka ze stylizowaną postacią hutnika.Na popielniczce wypukły napis: PIERWSZY ODLEW W STALOWEJ WOLI / MAJ 1938
Wymiary: 17,9 cm x 9,3 cm x 4 cm
POPIELNICZKA - wystawa jednego eksponatu - styczeń 2024 r.
Pamiątkowa popielniczka ze stylizowaną postacią hutnika.Na popielniczce wypukły napis: PIERWSZY ODLEW W STALOWEJ WOLI / MAJ 1938
Wymiary: 17,9 cm x 9,3 cm x 4 cm
POPIELNICZKA - wystawa jednego eksponatu - styczeń 2024 r.
Pamiątkowa popielniczka ze stylizowaną postacią hutnika.Na popielniczce wypukły napis: PIERWSZY ODLEW W STALOWEJ WOLI / MAJ 1938
Wymiary: 17,9 cm x 9,3 cm x 4 cm
Zobacz wystawę czasową "STALOWE PAMIĄTKI"
Kliknij i dowiedz sie więcej
Kliknij i zobacz film
Kliknij i zobacz film
Kliknij i zobacz film
Kliknij i zobacz film
Kliknij i zobacz film
Kliknij i zobacz film
Kliknij i zobacz film
Kliknij i zobacz film
Kliknij i zobacz film
Kliknij i zobacz film
Kliknij i zobacz film
Kliknij i zobacz film
DESKA KREŚLARSKA
Przyrząd kreślarski stosowany m.in. do wykonywania rysunków technicznych i architektonicznych. Deska wyprodukowana została latach 30. XX w. i była na wyposażenia stalowowolskiego biura projektowego przed wybuchem II wojny światowej. Deska posiada tabliczkę informacyjną Zakładów Południowych. Wyposażona jest w obciążenie marki Kuhlman Patent oraz statyw marki W. Skiba i A. Wyporek S.A. (MRS/H/2957)FREZARKA BIERNATZKI
Frezarka BIERNATZKI VOO, zakupiona na potrzeby budowanych w Stalowej Woli Zakładów Południowych, wyprodukowana przez niemiecką firmę Biernatzki&Co przed 1939 rokiem. Należy do grupy obrabiarek, które dzięki wyposażeniu w narzędzie skrawające – frez – pozwalają nadać wymagany kształt m.in. metalowi. Na frezarce zachowały się dwie oryginalne tabliczki informacyjne: Zakłady Południowe 413323 oraz Warsztaty ZSZ Stalowa Wola wraz ze starym numerem inwentarzowym. (MRS/COP/73)REPLIKA SAMOLOTU PZL ŁOŚ
Replika samolotu, model statyczny w skali 1:4. Wykonany został przez nieżyjącego już konstruktora i pasjonatę modelarstwa, Eugeniusza Wołkowicza. Konstruktorami samolotu PZL ŁOŚ byli: Jerzy Dąbrowski, Piotr Kubicki oraz Franciszek Misztal. Zbudowana przez grupę Dąbrowskiego maszyna była naszpikowana nowinkami technicznymi. Obok oryginalnego podwozia zaprojektowanego przez inżyniera Piotra Kubickiego, posiadała także opracowany przez Dąbrowskiego laminarny profil skrzydła – nowatorskie i przełomowe rozwiązanie, które wkrótce zaczęto masowo stosować w alianckich samolotach. Prototyp został oblatany 13 grudnia 1936 r. przez pilota doświadczalnego Państwowych Zakładów Lotniczych Jerzego Widawskiego. Samolot wyposażony był w dwa silniki gwiazdowe PZL Pegasus XXA lub Pegasus XXB, a produkowały go Państwowe Zakłady Lotnicze Wytwórni Płatowców nr 1 w Warszawie na Okęciu, a następnie powstałe w ramach Centralnego Okręgu Przemysłowego Państwowe Zakłady Lotnicze Wytwórni Płatowców nr 2 w Mielcu. (MRS/MPh/552)ROWER „ŁUCZNIK” TYP XVIB
Rower Łucznik typ XVIB w przedwojennym katalogu reklamowym oznaczony był jako rower „balonowy sportowy szosowy”. Wyposażony w tylną piastę TORPEDO marki AFS z hamulcem automatycznym i wzmocnioną ramę z rur ciągnionych był produkowany w Fabryce Broni w Radomiu, jednym z najważniejszych zakładów zbrojeniowych Drugiej Rzeczypospolitej. Zakład wchodził w skład koncernu Państwowych Wytwórni Uzbrojenia. Fabryka, choć słynęła z produkcji zbrojeniowej, wytwarzała również sprzęty na potrzeby rynku cywilnego. (MRS/H/2912)TABLEAU ZAKŁADÓW POŁUDNIOWYCH
Pamiątkowe tableau powstałe z inicjatywy pracowników stalowowolskich Zakładów Południowych, dedykowane i ofiarowane inżynierowi Bronisławowi Chudzyńskiemu – pierwszemu kierownikowi budowy ZP i późniejszemu dyrektorowi naczelnemu Huty Stalowa Wola. Chudzyński czuwał nad pracami związanymi z powstaniem Zakładu Hutniczego i Mechanicznego. Angażował się również w rozwój miasta – przewodniczył m.in. Komitetowi Budowy Kościoła. Pozostawił po sobie zbiór akwarel przedstawiających pejzaż przemysłowy Stalowej Woli. W 1946 r. jako pierwszy otrzymał Honorowe Obywatelstwo Miasta Stalowa Wola w podziękowaniu za wkład włożony w jego rozwój. Zmarł w sierpniu 1946 roku. (MRS/H/808)ZESTAW MEBLI
Zestaw mebli zaprojektowany został do sali konferencyjnej Zakładów Południowych. Autorem projektu był jeden z czołowych architektów Stalowej Woli – urodzony w Jekaterynburgu Jan Bitny-Szlachta. W Stalowej Woli zaprojektował m.in. reprezentacyjny budynek Dyrekcji Zakładów Południowych łączący w sobie cechy modernizmu i dekoracyjność stylu art déco, a także budynki dyrekcji Zakładu Mechanicznego, Zakładu Badawczo-Doświadczalnego oraz portierni głównej ZP. Inżynier Bitny-Szlachta zaprojektował również reprezentacyjne wnętrza budynku Dyrekcji Naczelnej i niektóre z elementów jego wyposażenia. Przypisuje się mu autorstwo m.in. eleganckiego zestawu mebli, które jeszcze przed wojną stanowiły wyposażenie przestronnej sali konferencyjnej. Segment składa się z trzech niezależnych elementów, środkowy najwyższy udekorowano motywem zgeometryzowanego orła. (MRS/H/2600)
PISTOLET VIS
Po odzyskaniu niepodległości i zakończeniu walk o granice, postanowiono ujednolicić typy uzbrojenia Wojska Polskiego. Do broni długiej wybrano system Mausera, natomiast sprawa broni krótkiej ciągnęła się niemalże przez 10 lat. Po pierwsze należało zdecydować, czy będzie to rewolwer czy pistolet samopowtarzalny. Wybór padł na ten drugi, ale na początku brano pod uwagę tylko konstrukcje zagraniczne. Dopiero w 1929 roku do konkurencji stanął pistolet VIS. Jego konstruktorami byli Piotr Wilniewczyc i Jan Skrzypiński (pierwotna nazwa „WiS” pochodziła od pierwszych liter ich nazwisk), przy pracach pomagał Feliks Modzelewski. Prototyp przedstawiono w 1930 roku, w 1932 przyznano patent na pistolet samoczynny. Nazwę pistoletu zmieniono na VIS (łac. siła). W 1936 roku w Fabryce Broni w Radomiu rozpoczęto jego seryjną produkcję i wprowadzono do uzbrojenia kadry zawodowej Wojska Polskiego. Przez wielu specjalistów celny i niezawodny 8-strzałowy pistolet samopowtarzalny kal. 9 mm VIS wz. 35 uznawany jest za jedną z najlepszych konstrukcji wojskowych. (MRS/H/1646/1647)
REWOLWER „NAGANT”
Siedmiostrzałowy rewolwer kal. 7,62 mm produkcji belgijskiej opracowany przez Emile’a Naganta, popularny przed I wojną światową i w okresie międzywojennym. Rosyjskich i radzieckich Nagantów w latach 1918-1923 używano w Wojsku Polskim. W Polsce, w Fabryce Broni w Radomiu, na potrzeby Policji Państwowej produkowano nieco lżejszy wariant rewolweru Ng 30. Od 1923 roku rewolwery Nagant znalazły się na wyposażeniu Ludowego Wojska Polskiego. (MRS/H/1645)
OPONA DO MOTOCYKLA „SOKÓŁ”
Przedwojenna opona do motocykla „Sokół” powstała w jednym z czołowych zakładów Centralnego Okręgu Przemysłowego – dębickiej Fabryce Gum Jezdnych. Do wyprodukowania opony wykorzystano jeden z najciekawszych polskich wynalazków – syntetyczny kauczuk opracowany przez zespół inżyniera Wacława Szukiewicza. „Ker” wytwarzano na bazie spirytusu ziemniaczanego, co sprawiło, że produkowane z jego domieszką dębickie „gumy” określano często mianem „opon z ziemniaka” lub opon ze spirytusu. (MRS/H/2579/2980)TABLICZKA ALSTHOM
Miedziana tabliczka znamionowa z turbiny o mocy 20 MW, znajdującej się na wyposażeniu stalowowolskiej Elektrowni. Na tabliczce widnieje nazwa francuskiej firmy Societe Generale Constructions Electriques et Mecaniques Alsthom Usines de Belfort, która w drugiej połowie 1937 roku złożyła ofertę na budowę elektrowni i wyposażenie jej w podstawowe urządzenia. Umowę podpisano w marcu 1938 roku, szacując koszty wybudowania elektrowni na 14 milionów ówczesnych złotych. (MRS/H/2749)
GENERATOR VAN DE GRAAFFA
Maszyna elektrostatyczna do wytwarzania stałych napięć elektrycznych skonstruowana w 1931 roku przez amerykańskiego fizyka Roberta Jemisona Van de Graaffa. Urządzenie nazwane od nazwiska wynalazcy generatorem Van de Graaffa znalazło zastosowanie w fizyce jądrowej. (MRS/H/2957)
SILNIK LOTNICZY PZInż MAJOR
Unikatowy model silnika PZInż Major odnaleziony na lotnisku Derewiańczyce w Słonimiu na Białorusi. Silnik pochodzi ze szkolno-akrobacyjnego modelu RWD-17 zaprojektowanego przez inż. Bronisława Żurakowskiego, jest też prawdopodobnie jednym z pierwszych egzemplarzy wyprodukowanych w rzeszowskiej Wytwórni Silników nr 2 powstałej w ramach Centralnego Okręgu Przemysłowego.
W sierpniu 1939 roku Państwowe Zakłady Lotnicze WS-2 w Rzeszowie rozpoczęły produkcję silników lotniczych na licencji czeskiej firmy A.S. Walter Tovarny. Proste i niezawodne motory PZInż. Junior oraz PZInż. Major przeznaczono do lekkich samolotów szkolno-treningowych, w tym do legendarnych konstrukcji lotniczych zaprojektowanych przez zespół RWD. Spośród 50 silników wyprodukowanych w Rzeszowie i ok. 750 – na Okęciu, do czasów obecnych zachowały się tylko nieliczne egzemplarze. (MRS/COP/251)
KARABINEK MAUSER GEW 29/40
Polski karabinek wz. 29 opracowano w okresie międzywojennym w oparciu o konstrukcję systemu Mausera. Jego produkcję rozpoczęto w roku 1930 w Fabryce Broni w Radomiu i kontynuowano aż do roku 1939. Po zakończeniu kampanii wrzesniowej części i elementy polskich karabinów i karabinków dostały się w niemieckie ręce. Broń zbudowaną z użyciem polskich części pochodzących z karabinka wz. 29 opatrzono niemieckim oznaczeniem Gewehr G29/40. (MRS/H/1559)
SZABLA „LUDWIKÓWKA” WZ. 34
Szabla używana przez polską kawalerię okresu II Rzeczypospolitej, uważana za najlepszą polską szablę bojową.
Prototyp słynnej „Ludwikówki” czyli szabli wz. 34 opracowali specjaliści z Instytutu Badań Materiałów Uzbrojenia. Po zaaprobowaniu przez komisję, której przewodził najsłynniejszy ułan II RP – gen. Bolesław Wieniawa-Długoszowski – po licznych testach, jakim poddali ją kawalerzyści i ostatecznym zatwierdzeniu przez ministra spraw wojskowych, szabla trafiła do seryjnej produkcji. Produkował ją zakład działający w ramach Centralnego Okręgu Przemysłowego – kielecka Huta „Ludwików”. (MRS/H/2048)
SERWIS DO KAWY „KAPRYS”
Porcelanowy serwis składający się z dzbanka z pokrywką, mlecznika, cukiernicy i sześciu filiżanek ze spodkami wyprodukowany w Fabryce Porcelany i Wyrobów Ceramicznych Ćmielów SA. Serwis zaprojektowany został po 1933 roku przez Bogdana Wendorfa. W okresie dwudziestolecia międzywojennego ćmielowska fabryka była drugim co do wielkości przedsiębiorstwem produkującym ceramikę w Polsce, otrzymywała prestiżowe zamówienia państwowe inicjując współpracę z wybitnymi projektantami. (MRS/H/1477)
RADIOODBIORNIK „EROICA”
Luksusowy radioodbiornik Eroica, produkowany w sezonie 1938/39 przez firmę Elektrit. W II połowie lat 30. XX w. był to największy producent odbiorników w kraju, w którym roczna produkcja wynosiła 54 000 sztuk. Firma montowała odbiorniki niemal w całości z polskich podzespołów, eksportując je na Bliski Wschód, do Afryki Południowej oraz Indii. Zakład brał również z sukcesami udział w wystawach i targach międzynarodowych. (MRS/H/741)
SPAWALNICA PERTRANS 3F
Spawalnica Pertrans 3F, wyprodukowana w latach 30. XX w. na potrzeby stalowowolskich Zakładów Południowych przez Spółkę Akcyjną PERUN. Urządzenie składało się z dwóch transformatorów jednofazowych ustawionych na czterokołowym wózku wyposażonym w dwa funkcjonalne uchwyty. Na spawalnicy zachowała się oryginalna tabliczka informacyjna z napisem Zakłady Południowe, starym numerem inwentarzowym 479-991 oraz logotyp producenta.MAKIETA ROZDZIELNI 6 KV
Makieta rozdzielni 6 kV wykonana w 1939 roku dla Kazimierza Szpotańskiego jako prezent imieninowy. Kazimierz Szpotański należał do czołowych polskich inżynierów elektryków i pionierów przemysłu aparatów elektrycznych. W 1918 roku założył w Warszawie warsztat, który w okresie międzywojnia znacząco się rozrósł, stając się największym w II RP przedsiębiorstwem produkującym aparaturę elektryczną. W 1969 roku Szpotański został pośmiertnie wyróżniony tytułem Członka Honorowego Stwowarzyszenia Elektryków Polskich. (MRS/H/2957)TABLICA ZNAMIONOWA
Tablica znamionowa pochodząca z generatora elektrowni „Powiśle” w Warszawie z napisem Polskie Fabryki Maszyn i Wagonów w Krakowie, Lwowie i Sanoku L. Zieleniewski S.A. Fabryka Krakowska. Krakowski zakład był jedną z najstarszych firm branży budowy maszyn w Polsce. Przedsiębiorstwo powstało jeszcze w 1804 roku w ramach kuźni Pawła Nowakowskiego w Krakowie, gdzie po jego śmierci zakład przejął warszawski kowal Antoni Zieleniewski. Po śmierci Antoniego zakład przejął jego syn Ludwik. Na przełomie dziesięcioleci przedsiębiorstwo stale się rozwijało. W okresie dwudziestolecia międzywojennego zyskało finalnie również oddziały we Lwowie, Siemianowicach, Sosnowcu, Dąbrowie Górniczej i Sanoku. Firma miała swój udział w inwestycjach Centralnego Okręgu Przemysłowego. Ponadto sam zakład w Sanoku był ważnym przedsiębiorstwem COP-u. Na jego bazie powstała Fabryka Obrabiarek Nowy Sanok, w której zainicjowano produkcję Najcięższych Karabinów Maszynowych (NKM) polskiej konstrukcji. W 1928 roku przedsiębiorstwo zyskało najbardziej rozpoznawalną historycznie nazwę Zjednoczone Fabryki Maszyn i Wagonów L. Zieleniewski i Fitzner-Gamper S.A.Wystawa jednego eksponatu - luty 2024 r.
Już po raz drugi Muzeum Centralnego Okręgu Przemysłowego opowie wyjątkową historię szczególnego obiektu wydobytego z przepastnych muzealnych magazynów. Tym razem na „Wystawie jednego eksponatu” zagości… akcent polsko-francuski. Druga odsłona, nowej cyklicznej wystawy w Muzeum COP rusza już w lutym!W marcu 1937 roku rozpoczęła się historia Zakładów Południowych i osiedla, które wkrótce zyskało wiele mówiącą nazwę – Stalowa Wola. Kilka miesięcy później przy Ministerstwie Przemysłu i Handlu rozpoczęła działalność Komisja Rzeczoznawców pod przewodnictwem profesora Adolfa Morawskiego, która podjęła decyzję o budowie w sąsiedztwie stalowowolskich Zakładów elektrowni. We wrześniu i grudniu 1937 roku ofertę na budowę siłowni złożyła francuska firma ALSTHOM z Belfort, a już w marcu następnego roku podpisana została umowa na realizację tej nowej COP-owskiej inwestycji.
Roboty budowlane przebiegały w tempie imponującym. Już w maju 1939 roku uruchomiono pierwszą turbinę o mocy 20 megawatów i dwa kotły parowe; druga turbina rozpoczęła pracę trzy miesiące później. Budowa elektrowni była niezaprzeczalnym sukcesem. Nowa siłownia wkrótce po oddaniu do użytku znalazła się na czwartym miejscu w Polsce co do wielkości zainstalowanej mocy, ustępując miejsca jedynie Zakładom Elektro w Łaziskach, Śląskim Zakładom Energetycznym i elektrowni miejskiej w Warszawie.
Pod koniec ubiegłego roku, do kolekcji Muzeum Centralnego Okręgu Przemysłowego trafił szczególny zabytek, tym cenniejszy, że związany z początkami Stalowej Woli i jedną z największych inwestycji realizowanych w regionie – budową siłowni. Tablica z turbiny, która rozpoczęła pracę w stalowowolskiej elektrowni jeszcze przed wybuchem II wojny światowej to drugi już obiekt, który od lutego prezentowany będzie na „Wystawie jednego eksponatu” – cyklicznej ekspozycji realizowanej przez Muzeum COP.
TABLICA Z TURBINY - wystawa jednego eksponatu - luty 2024 r.
Tablica z turbiny o mocy 20 MW, uruchomionej w stalowowolskiej elektrowni przed wybuchem II wojny światowej.Na tablicy wypukły napis: 1938
Wymiary: śr. 31 cm
TABLICA Z TURBINY - wystawa jednego eksponatu - luty 2024 r.
Tablica z turbiny o mocy 20 MW, uruchomionej w stalowowolskiej elektrowni przed wybuchem II wojny światowej.Na tablicy wypukły napis: 1938
Wymiary: śr. 31 cm
Wystawa jednego eksponatu - marzec 2024 r.
Eugeniusz Kwiatkowski, Zarys dziejów gospodarczych świata, część pierwsza: od starożytności do wybuchu Wielkiej Rewolucji FrancuskiejPaństwowy Instytut Wydawniczy, Warszawa
Eugeniusz Kwiatkowski, Zarys dziejów gospodarczych świata, część pierwsza: od starożytności do wybuchu Wielkiej Rewolucji Francuskiej
Państwowy Instytut Wydawniczy, Warszawa
Państwowy Instytut Wydawniczy, Warszawa
