Dziedziniec Pałacu Górków i Obelisk Ramzesa II
GŁOWICA KOLUMNY
ZOBACZ NASZE WYSTAWY STAŁE
[Zapraszamy na wirtualny spacer 3D.](https://www.skanowanie.xyz/tupowstalapolska)
OBELISK RAMZESA II
[Dowiedź się więcej na naszej stronie.](https://nowa.muzarp.poznan.pl/pl/obelisk-ramzesa-ii)
OBELISK - RELACJA Z MONTAŻU
PORTAL
Ważnym i cennym reliktem jest znany portal z 1548 r., w gruncie rzeczy jedyny w Poznaniu rzeźbiarsko potraktowany portal renesansowy. W 1945 r. został on poważnie uszkodzony. Rozbiciu uległa jego lewa strona: część pilastra podpierającego nadproże, dwie trzecie gzymsu koronującego, połowa nadproża, fryz z dekoracją rzeźbiarską, cios nad konsolą w kluczu archiwolty i wreszcie — prawy wrożnik, również pokryty dekoracją. Wrożnik oraz fragmenty fryzu i pilastra odnaleziono następnie w gruzach. Cały zabytek nosi na sobie ślady wielu uszkodzeń mechanicznych.Za: Teresa Jakimowicz, Odbudowa Pałacu Górków, 1965
POSĄG BOGINI SACHMET
WYDOBYTY ZE ZGLISZCZY II WOJNY ŚWIATOWEJ
Dowiedz się więcej o Pałacu Górków - siedzibie Muzeum Archeologicznego w Poznaniu
CZY SADZAWKA?
Andrzeja Hessa sprowadził Górka z Królewca dla wykonania vorgenomene baue płaskiego dachu z altaną na wzór altan na zamku w Królewcu. Hess przyjechał do Poznania późnym latem 1549 roku i w pełni sprostał wymaganiom Górki, ale czy zrealizował wyłącznie sadzawkę czy raczej większą strukturę, jak w Królewcu — tego nie wiemy- Górka wszak podkreślał zasługi Hessa in corrigendis structuris, a to znaczy chyba więcej niż jedna sadzawka. Cytat za: Jan Skuratowicz, Pałac Górków w Poznaniu, 2008Niewątpliwą osobliwością pałacu był belweder z sadzawką, w której – jak donosiła późniejsza kronika klasztoru benedyktynek: był zawsze ryb dostatek. Już w 1608 roku po przybyciu do Poznania pierwszej grupy zakonnic budynek poddany został przebudowie; opis tych prac podaje kronika zakonna: Była to wielka praca koło tego, gdyż, na kilkach miejscach mury łamano, mianowicie: na kościół dwie izbie, także dormitarz wynoszono wyżej murem. Na tem miejscu gdzie była sadzawka, jak wyżej opisano, sklepy ziemne wywożono, w których bardzo było kości trupich, które za miastem w polu pochowano; mianowicie z tego sklepu pod fortą.Cytat za: Kateriny Zisopulu-Bleja, Siedziba Muzeum, 2020Nie jesteśmy pewni czy oszklony otwór znajdujący się na dziedzińcu to na pewno element wspomnianej sadzawki. (przyp. moderatora)
HISTORIA OBELISKU
WYDOBYTY ZE ZGLISZCZY II WOJNY ŚWIATOWEJ
Po odgruzowaniu stan przedstawiał się następująco·: piwnice i ich sklepienia zachowały się dość dobrze, partie naziemne stanowiły ruinę. Zewnętrzne i działowe ściany skrzydła północnego oraz wszystkie cztery ściany dużego dziedzińca sięgały do wysokości drugiego piętra. Na środkowym odcinku elewacji wschodniej zachowały się relikty murów w kondygnacji parterowej. Zachowały się też sklepienia krużganka w dziedzińcu (w całości na parterze, fragmentarycznie n a I i II piętrze), a w sali południowo-wschodniej podstawa pod bazę filaru podpierającego sklepienie. Ze względów konstrukcyjnych nie »wszystkie z tych reliktów można było zachować. I tak np. w trakcie budowy zaszła konieczność wymiany sklepień w piwnicach, niektórych partii murów magistralnych oraz dwóch arkad dziedzińca.Za: Teresa Jakimiowicz, Odbudowa Pałacu Górków, 1965
TRZON KOLUMNY
SIEDZIBA MUZEUM - PAŁAC GÓRKÓW
[Dowiedź się więcej o naszym Muzeum.](https://www.muzarp.poznan.pl/pl/palac-gorkow)
PORTAL
SZKLANE ZADASZENIE
Po roku 2002 odnowiono elewacje dziedzińca. To właśnie wtedy nad dziedzińcem pojawiło się szklane zadaszenie. Rozwiązanie to na zawsze zmieniło charakter tej przestrzeni. Muzeum zyskało dodatkową powierzchnię wystawienniczą i idealne miejsce do organizacji różnego rodzaju przedsięwzięć naukowych i popularnonaukowych.
PIĘKNO ARKADOWEGO DZIEDZIŃCA
Za Teresa Jakimowicz, Odbudowa Pałacu Górków, 1965 Najbardziej efektownym odkryciem były: kolumny i arkady dziedzińca wewnętrznego. Kolumna widoczna w południowej ścianie dziedzińca pozwalała domyślić się istnienia dalszych, ukrytych pod XIX-wiecznymi szkarpami. Zgodnie z przewidywaniami, w miarę postępu robot budowlanych w r. 1962 wyłoniły się wszystkie kolumny dziedzińca w liczbie sześciu, a także półkoliste łuki spoczywających na nich arkad. W poszukiwaniu pierwotnego rozwiązania wyższych kondygnacji fasad dziedzińca natrafiono tylko na ślady wielekroć przemurowywanych otworów okiennych, co skłania do przypuszczenia, że jedynie w przyziemiu dziedziniec otrzymał ozdobną oprawę plastyczną. Po usunięciu XIX-wiecznych ścianek, dzielących krużganek na szereg małych komórek, uzyskano pełen efekt głębokiego, krzyżowo sklepionego krużganka, otwierającego się ku podworcowi szerokimi arkadami. Zabytkowa architektura Poznania wzbogaciła się zaś o nowe, dotychczas sobie nie znane rozwiązanie plastyczne. Ta odosobniona na terenie Poznania pozycja arkadowego dziedzińca rezydencji Górków przydaje jej specyficznego waloru, pomimo że same kolumny, najpewniej dzieło prowincjonalnego’ kamieniarza, nie reprezentują wysokiej klasy artystycznej. Zarówno kolumny dziedzińca jak i drobne relikty stanowią wytwór tego samego, prowincjonalnego warsztatu wywodzącego się ze Śląska. Na ich tle wyróżnia się poprawnością form i bogactwem renesansowej ornamentyki portal z r. 1548, zdradzający rękę dobrego kamieniarza, w stylu italianizującym.Za Teresa Jakimowicz, Odbudowa Pałacu Górków, 1965
