Muzeum Wisły Kraków R48

Wywiad z Henrykiem Kasperczakiem

Zdjęcia i dokumenty, programy meczowe

Gablota Mariana Storczyka

Marian Fryderyk Stolczyk urodził się 16 kwietnia 1954 roku w Krakowie i był wychowankiem Wandy Nowa Huta. Po przeprowadzce do Wisły Kraków spędził tam sześć lat, zaczynając od występów w juniorach. Mimo silnej konkurencji w ataku, w 1973 roku zadebiutował w pierwszym zespole. Po odejściu z Wisły grał kolejno w Hutniku i Skawince, a następnie wyjechał do Stanów Zjednoczonych, gdzie kontynuował karierę piłkarską. Po powrocie do Polski został trenerem Skawinki, prowadząc ją od B-klasy do III ligi. Zmarł nagle na zawał serca w wieku 48 lat w 2002 roku – w dniu, w którym otrzymał propozycję pracy szkoleniowca w strukturach Wisły Kraków. Serce nie uniosło ogromnych emocji z tym związanych. Marian Stolczyk jest patronem honorowym Muzeum R48.

Gablota Stanisława Goneta

Stanisław Gonet, urodzony 13 marca 1949 roku w Tarnowie, był piłkarzem Wisły Kraków w latach 1967–80. Do jego przenosin do Wisły przyczyniła się przyjaźń z Adamem Musiałem – za jego pośrednictwem skontaktował się z działaczami Wisły i szybko przekonał ich, by oprócz młodego obrońcy sprowadzili do Krakowa także młodego bramkarza. Między słupkami drużyny Białej Gwiazdy Gonet wystąpił 241 razy i zdobył tytuł Mistrza Polski w 1978. Był duszą towarzystwa, słynął z poczucia humoru. W trakcie swojej kariery musiał się mierzyć z licznymi kontuzjami, wśród których do najpoważniejszych należało pęknięcie wątroby i rozerwanie torebki stawowej. Choć nigdy nie wystąpił w seniorskiej reprezentacji Polski, był szanowanym zawodnikiem zarówno na boisku, jak i poza nim. Po zakończeniu kariery sportowej pracował jako trener, osiągając sukcesy m.in. z drużyną Podgórza. Zmarł przedwcześnie i niespodziewanie 20 czerwca 1995 roku.

Gablota Arkadiusza Głowackiego

Arkadiusz Głowacki, urodzony 13 marca 1979 roku w Poznaniu, rozpoczynał swoją piłkarską karierę w TPS-ie Winogrady, później grał w SKS 13 Poznań. W I lidze debiutował w barwach Lecha Poznań mając 18 lat i 55 dni. Od roku 2000 występował w Wiśle Kraków, stając się jednym z najważniejszych zawodników w dziejach klubu. Szybko stał się nie tylko podstawowym graczem, ale także kapitanem drużyny. Z Białą Gwiazdą 6 razy wywalczył Mistrzostwo Polski, 2 razy sięgnął po Puchar Polski, ustanowił klubowy rekord 461 występów. Pomimo dużego zainteresowania zagranicznych klubów Głowacki kilkukrotnie przedłużał kontrakt z Wisłą. Ostatecznie zdecydował się na transfer do Trabzonsporu, gdzie spędził dwa sezony, po czym wrócił do Wisły. Zakończył karierę w 2018 roku, będąc jednym z najbardziej szanowanych i kochanych przez kibiców zawodników klubu. Arkadiusz Głowacki rozegrał 29 spotkań w reprezentacji Polski, w tym na Mistrzostwach Świata 2002.

Gablota Antoniego Szymanowskiego

Antoni Szymanowski, urodzony 13 stycznia 1951 roku, jest wychowankiem Wisły Kraków, do której zapisał się w wieku 12 lat. Barw Wisły bronił do roku 1978 (z roczną przerwą na służbę wojskową zrealizowaną w Gwardii Warszawa). Wystąpił w 234 meczach Wisły, był uniwersalnym obrońcom, znakomicie radził sobie zarówno jako prawy obrońca, jak i stoper, libero i lewy defensor. Szymanowski był podporą Reprezentacji Polski w jej złotym okresie lat 70. Zawodnik Wisły został złotym i srebrnym medalistą Igrzysk Olimpijskich w 1972 i 1976 roku, sięgnął po medal Mistrzostw Świata w 1974 roku (3 miejsce), zaś na turnieju w 1978 roku zajął z Biało-Czerwonymi miejsca 5-6. Przez wielu Antoni Szymanowski uważany jest za najlepszego prawego obrońcę swoich czasów.

Piłka z derbów wraz z jej historią

Oryginalna futbolówka z roku 1961, którą rozegrano 11 czerwca mecz Wisła Kraków – Cracovia. W trakcie meczu kibice mogli nabywać specjalnie przygotowane, numerowane programy. W przerwie odbyło się losowanie, a szczęśliwy zwycięzca otrzymał w prezencie piłkę, którą rozgrywano derby. Dodatkowo podpisy na futbolówce złożyli piłkarze obu drużyn. Derby wygrała Wisła 1:0 po golu Andrzeja Sykty.

Galeria wybranych odznak

Wywiad w Legends Corner z Mariuszem Pawełkiem i Patrykiem Małeckim