GALERIA SZTUKI POLSKIEJ XIX WIEKU W SUKIENNICACH- ETR

Wstęp

Galeria Sztuki Polskiej XIX wieku w Sukiennicach to najstarszy oddział Muzeum Narodowego w Krakowie. Ekspozycja zlokalizowana jest na pierwszym piętrze budynku Sukiennic, jednego z najbardziej rozpoznawalnych, architektonicznych symboli Krakowa. Wejście do siedziby Muzeum Narodowego mieści się przy dłuższej pierzei Sukiennic, po prawej stronie od przejścia do hali z kramami, patrząc od strony pomnika Adama Mickiewicza. Na parterze zlokalizowane są kasy i muzealny sklepik. Stamtąd udajemy się na piętro windą lub krętą klatką schodową, mijając po drodze szatnię oraz wejście na taras. Wystawa stała eksponowana jest w czterech salach.

Marcello Bacciarelli, „Portret Stanisława Augusta Poniatowskiego w stroju koronacyjnym”, [ok. 1790 – replika]

tytuł: „Portret Stanisława Augusta Poniatowskiego w stroju koronacyjnym” autor: obraz namalował Marcello Bacciarelli, malarz pochodził z Włoch  technika: obraz jest namalowany farbami olejnymi na płótnie. Jest duży, wysokość jest zbliżona do dorosłego człowieka.  gdzie: Obraz można zobaczyć w Muzeum Narodowym w Krakowie, w Sukiennicach. opis: Ten obraz to portret. Portret przedstawia osobę. Ten portret przedstawia króla. Król nazywał się Stanisław August Poniatowski. Król ma siwe, zaczesane do tyłu włosy. Król ubrany jest bardzo bogato. Król ma niebieskie, błyszczące ubranie ze złotymi ozdobami. Te ozdoby są haftowane, czyli wyszywane złotymi nićmi. Król ma ciemno niebieską szarfę, czyli szeroką wstążkę przewieszoną przez ramię. Król ma czerwony płaszcz z futerkiem gronostajów. Futro gronostajów jest białe w czarne plamki. Na płaszczu są wyhaftowane orły. Orzeł jest znakiem Polski.  Orzeł jest w ważnych miejscach na przykład w urzędach, gdzie załatwiamy różne sprawy. Orzeł jest też na pieniądzach. Król ma na szyi łańcuch z orderem, czyli ważnym odznaczeniem. Ten order też ma kształt orła. Łańcuch i order zrobione są z cennych kamieni na przykład diamentów. Król ma przy pasku przypiętą szablę. Szabli nie widać w całości. Widzimy tylko rękojeść, czyli część za którą trzyma się szablę. Rękojeść ma kształt głowy orła. Król w prawej ręce trzyma krótką laskę. Ta laska nazywa się regiment. Ta laska oznacza, że król dowodzi wojskiem. Obok króla na stoliku leży czerwona poduszka. Na poduszce leży złote jabłko i korona. Jabłko i korona to insygnia, czyli znaki króla. Tylko król mógł ich używać.  Król na tym obrazie jest bardzo elegancki i ubrany modnie.  Malarz, który go namalował pochodził z Włoch. Nazywał się Marcello Bacciarelli. Marcello był bardzo zdolny, namalował dużo obrazów króla Stanisława i wydarzenia z historii Polski.

Piotr Michałowski, „Somosierra”, 1844-55

tytuł: „Somosierra” autor: Piotr Michałowski technika: obraz jest namalowany farbami olejnymi na płótnie. Jest średniej wielkości. gdzie: Obraz można zobaczyć w Muzeum Narodowym w Krakowie, w Sukiennicach. opis: Obraz pokazuje bitwę w czasie wojny. Ta bitwa toczyła się we Hiszpanii. Ta bitwa była bardzo dawno temu. Napoleon był dowódcą wojska francuskiego. Napoleon chciał panować w Hiszpanii. Polscy żołnierze pomagali Napoleonowi. Obraz nazywa się Somosierra. Somosierra to nazwa wąwozu w Hiszpanii. Wąwóz to droga w górach. Gdy idziemy, po obu stronach mamy wysokie skały. W wąwozie Somosierra była bitwa namalowana przez malarza. Malarz malował szkicowo, to znaczy, że nie widzimy dokładnie wszystkich szczegółów. Na obrazie widzimy żołnierzy na koniach. Konie mają różne kolory – białe, brązowe, czarne. Niektóre konie ciągną wozy, widać kółka tych wozów. Żołnierze są w ubraniach z kolorami białym i czerwony. Kolor biały i czerwony to kolory Polski. Niektórzy żołnierze mają szable. Koni i żołnierzy jest bardzo dużo. Konie namalowane są tak, jakby biegły. Niektórzy żołnierze spadają z koni. Po bokach widać biały dym. Taki dym powstaje gdy coś wybucha lub gdy konie bardzo szybko biegną po piasku. Widać tu duże tempo, czyli że wszystko toczyło się bardzo szybko. Ta bitwa była bardzo trudna. Polacy bardzo pomogli Francuzom. Bitwę wygrali Polacy i Francuzi. Polscy żołnierze stali się bohaterami. Ta bitwa była bardzo często malowana na obrazach.

Henryk Siemiradzki, „Pochodnie Nerona”, 1876

tytuł: „Pochodnie Nerona” autor: ten obraz namalował Henryk Siemiradzki technika: obraz jest namalowany farbami olejnymi na płótnie. Obraz jest bardzo duży, zajmuje całą ścianę dużej sali w muzeum. gdzie: Obraz można zobaczyć w Muzeum Narodowym w Krakowie, w Sukiennicach opis: Obraz przedstawia wydarzenie ze starożytnego Rzymu. Rzym był wtedy stolicą wielkiego państwa. To wydarzenie było bardzo dawno temu. Na obrazie widzimy dużo ludzi. Jedni stoją, inni siedzą, niektórzy leżą. Są w budynku z kolumnami i wysokimi schodami. Budynek ozdobiony jest też rzeźbami. Takie budynki można zobaczyć na wycieczce do Włoch lub Grecji. Panie i panowie ubrani są podobnie. Mają szerokie suknie i płaszcze w różnych kolorach. Te ubrania są bardzo luźne. Panie i panowie wyglądają, jakby owinęli się tkaninami lub prześcieradłami. Dużo osób ma na głowach wianki z kwiatów. Takie ubrania noszono w starożytnym Rzymie. W środku obrazu na podwyższeniu jest cesarz. Cesarz to jakby król. Cesarz nazywa się Neron. Neron ma złote ubranie i złotą opaskę na głowie. Neron leży na lektyce. Lektyka to ozdobne łóżko. W takim łóżku  przenoszono ważne osoby, na przykład cesarza albo króla. Lektykę niesie 8 osób o czarnym kolorze skóry. Lektyka musiała być bardzo ciężka. Neron ma groźną minę. Trzyma w ręce łańcuch. To jakby smycz, na której Neron trzyma tygrysa.  Neron i inni ludzie patrzą na prawą stronę obrazu. Są tu słupy. Do słupów przywiązani są ludzie. Przy słupach stoją drabiny. Na drabinach stoją inni ludzie. Ludzie na drabinach podpalają słupy. Ludzie na słupach to chrześcijanie. Ta scena to scena kary dla ludzi na słupach. W Rzymie wybuchł wielki pożar. Neron oskarżył chrześcijan o podpalenie Rzymu. Ukarał ich przez spalenie na słupach. Ludzie patrzą na tą scenę i bardzo się smucą, są przerażeni. Inni ludzie nie smucą się, patrzą obojętnie. Ten obraz jest bardzo ważny dla Muzeum Narodowego. Ten obraz był pierwszym eksponatem w nowym muzeum. Malarz Henryk Siemiradzki podarował ten obraz z prezencie dla muzeum.

Józef Chełmoński, „Czwórka”, 1881

tytuł: „Czwórka” autor: Józef Chełmoński technika: obraz jest namalowany farbami olejnymi na płótnie. Obraz jest bardzo duży, zajmuje całą ścianę dużej sali w muzeum. Gdzie: Obraz można zobaczyć w Muzeum Narodowym w Krakowie, w Sukiennicach opis: Obraz przedstawia pędzący wóz z 4 końmi. Na wozie siedzi dwóch panów.  Panowie są ciepło ubrani, a na ziemi jest błoto. Wóz pokazany jest od przodu. Wóz, który ciągną cztery konie nazywamy „czwórką”. „Czwórka” to nazwa tego obrazu.Wydaje nam się, jakby konie pędziły prosto na nas. Konie mają takie samo umaszczenie, czyli kolor sierści. Są ciemnobrązowe. Każdy ma uprząż, czyli pasy przypinające do wozu. Uprząż jest ozdobiona blaszkami z metalu. Blaszki błyszczą się na bokach koni. Konie bardzo szybką pędzą. Taki pęd nazywa się galopem. Konie galopują. Widać błoto, które chlapie spod ich kopyt. Konie przypięte są do wozu. Wóz jest zrobiony z drewna. Na wozie siedzi 2 panów. Woźnica kieruje wozem i końmi. Ma ciemną twarz, jakby spaloną słońcem. Woźnica ubrany jest w biały płaszcz z brązowym kołnierzem. Ma czerwoną chustkę po szyją i skórzaną wysoką czapkę. Woźnica w jednej ręce trzyma lejce, czyli pasy do kierowania wozem i końmi. W drugiej ręce trzyma bicz, którym popędza konie, żeby jeszcze szybciej biegły. Woźnica coś krzyczy, pewnie popędza konie. Drugi pan siedzi z tyłu wozu. Pan ma długie wąsy. Ma brązowy płaszcz, czerwoną chustkę zamiast szalika i brązową czapkę. Ten pan pali bardzo długą fajkę. Po bokach wozu widzimy krajobraz, czyli przyrodę. Widać suche kwiaty i trochę trawy. Po prawej stronie widać dachy domów przykryte słomą. Pod nogami koni jest błoto. To pewne wiosna, śnieg się już roztopił, ale nie zakwitły jeszcze rośliny. Nad wozem jest niebo z chmurami. Ten obraz bardzo podobał się ludziom, gdy malarz go namalował. Taki obraz pędzącego wozu był nowością. W tamtych czasach nie było filmów. Dziś na filmach można zobaczyć sceny z pędzącymi wozami lub samochodami. Malarz nie mógł nagrać filmu, namalował taką scenę. Ta scena bardzo mu się udała. Wygląda, jakby konie naprawdę pędziły w naszą stronę.

Opis budynku i układu sal galerii

Sukiennice to bardzo stary budynek. Stoi na środku Rynku. Dawniej ten budynek był dużym sklepem, jakby supermarketem. Sprzedawano tu sukno, czyli wełniany materiał. Od nazwy materiału – sukno – powstała nazwa Sukiennice. Dziś w Sukiennicach można kupić pamiątki z Krakowa. Na 1 piętrze Sukiennic jest galeria z rzeźbami i obrazami. To oddział Muzeum Narodowego w Krakowie. Wejście znajduje się od strony Kościoła Mariackiego. Kasa z biletami, książkami i pamiątkami jest na parterze. Obrazy i rzeźby są na 1 piętrze. Możesz pojechać windą albo pójść schodami. Na 1 piętrze są 4 sale, każda ma inny kolor ścian. Większe sale mają na ścianach kolory ma różowy i fioletowy. Mniejsze sale mają kolor żółty i zielony na ścianach. W każdej sali jest okno w suficie. We wszystkich salach wiszą obrazy namalowane przez różnych malarzy i rzeźby zrobione przez różnych rzeźbiarzy.

Marcello Bacciarelli, „Portret Stanisława Augusta Poniatowskiego w stroju koronacyjnym”, [ok. 1790 – replika]

Piotr Michałowski, „Somosierra”, 1844-55

Henryk Siemiradzki, „Pochodnie Nerona”, 1876

Józef Chełmoński, „Czwórka”, 1881

Opis budynku i układu sal galerii

Jan Matejko, „Hołd pruski”, 1882

HTML
HTML
HTML
HTML
HTML

Jan Matejko, „Hołd pruski”, 1882